برای کیان عزیزم

پسری مامان صبح روز شنبه 3 مهرماه 95 خبر فوت شدن بابا بزرگم را بهم دادند. بابا بزرگ پیر شده بود و به مرور تحلیل رفتن جسمش به نظر می اومد. ولی همچنان در ذهن من قد بلند و پاهای کشیده و موهای لختش موندگاره. یادگار بچگی تا بزرگی که هیچ وقت تغییر نکرد. دلم نمیخواست تو مراسم خاکسپاری باشی از بس که سوال میپرسی و من نگران اون روح کنجکاوت بودم که اسیب نبینه. گذاشتمت مرکز و رفتم برای مراسم. تا برگشتم عصر بود و با خودم بردمت خونه بابا بزرگ. همه اونجا بودند. اومدی گفتی مامان اون اقا پیره کجاست؟ گفتم رفته پیش خدا. رفتی تو اتاق بابا بزرگ و دیدی که اتاقش خالیه اومدی بیرون گفتی مامان روحش رفته پیش خدا بدنش کو؟ فقط نگات کردم...خودت گفتی بدنشو بردید خاک کردید؟...

پسر گلم...روز 6 مهرماه تو تقویم ما روز خانواده نامگذاری شده و امسال مهدکودک جدیدت ازمون خواست که روز خانواده با پسر گلمون بریم به هتل کوثر و دور هم باشیم. ایده خوبی بود من دوست داشتم. همه همکلاسیهات با پدر و مادرهاشون و بعضی ها هم با پدربزرگ و مادربزرگهاشون اومده بودند. خوب بود هم خانواده ها با مربیها و کل پرسنل مهد اشنا شدند و هم ما با خانواده دوستهای فسقلیهامون. این دعوت ناممون اینم شما در حیاط هتل کوثر اینم تنها عکسی که من تونستم در یک لحظه نشستن تو بگیرم.. اینم چند ثانیه بعدش اینم بعدترش....واقعا چرا من سعی میکنم از تو عکس بگیرم... این پیشوی مهربون هم رو درخت کنار میز ما نشسته بود و ما بهش ...

31/شهریور/ 1395 روز جشن شکوفه های پسری گلم که امسال با 5 سال و 23 روز وارد پیش دبستانی 2 شد. اینکه پیش دبستانی 2 را کجا بری که خودش ماهها قصه داشت و فکر و تصمیم و...اینقدر فکر کردم و پرس و جو که بعضی وقتها واقعا خسته میشدم.   تصمیم گرفتن جای یکی دیگه و اینکه ندونی چی درسته و چی غلط در کنار یک سیستم آموزشی بیمار سخت ترین کاریه که میشه کرد. وقتی به هیچ کس نتونی اعتماد کنی. فکر کنم دقیقا از 15 فروردین داشتم تصمیم میگرفتم...و درست یا غلط تصمیم گرفتم دوره پیش دبستانی 2 را هم توی مهدکودک بگذرونی و نری مدرسه. دلم نمیخواد سرزمین کودکیهات زود تبدیل به سرزمین ارزوها بشه. میخوام تا اخرین لحظه ای که میشه کودکی کنی. وقت برای بزرگی زیاده...وق...

پسر کوچولوی من، عاشق اینی که بیای محل کار مامان یا بری محل کار بابا..خب میدونم که خیلی خیلی برات هیجان انگیزه ولی روزی که تو بیای عملا کار تعطیله. محل کار من که اول همه مهر و خودکار و ماژیکها را برمیداری و یه تعدادی پوشه و زونکن و ....از همه بدتر سیم و کابل...بعد همه چیز و همه جا را با سیم و کابل بهم وصل میکنی.   تصور اینهمه سیم و کابل و ..از اینطرف به اونطرف. خسته هم البته میشی و چند دقیقه ای استراحت میکنی و ادامه میدی...همیشه هم اخر کار دوتا زونکن زیر بغلت میزاری و میری خونه موقع ناهار هم ادات زیاده و هربار یه چیزی دلت میخواد این قسمتش از نظر منم عالیه مجبور نیستم غذای تکراری شرکت را بخورم&nb...

نیوشا دوست شماست و تقریبا یکماه از شما کوچیکتره ...از وقتی خیلی شماها کوچیک بودید من و مامان نیوشا با هم دوستیم. تقریبا در جریان ریز جزئیات بزرگ شدن شماها هستیم. یک سال هم نیوشا با تو مهد شایان میاومد و ناز و بلائی نیوشا باعث شده که خیلی دوستش داشته باشی. هربار میخوام ببرمت شهربازی یا کتابخونه و ..میگی نیوشا را هم بگو بیاد....پسر شیطون..دخمر خوشگل و ناز دوست داری از حالا چون خو.اهر کوچولوی نیوشا تو تابستون به دنیا اومده امسال مامان نیوشا بین دوتا تولدهاشون 19 شهریور برای هر دو تولد گرفت...به ماها که مامان بودیم که خوش گذشت شماها را هم بهتره که ببینی... بادکنک های روی استخر که چندبار نزدیک بود به خاطرشون شما فسقلا خون به پا کنید. ...

قندکم..پنج سالگیت مبارک...خیلی بزرگ شدی . دیگه از فسقلی بودن و نی نی بودن در اومدی یه پسر کوچولو شدی که دیگه همه چیزو میفهمه و همه چیزو هم میگه...یکم ما رو میخندونه...یکم مارو خجالت میده...یکم شیطونی میکنی...یکم ارومی...خلاصه که نمیذاری نه حوصلمون سر بره و نه استراحت کنیم... تولد پنج سالگیت را به پیشنهاد بابا مجید تو سالن تولد سیتی سنتر گرفتیم. خیلی خوش گذشت مخصوصا به شما فسقلیها. که البته مهم هم شماها بودید... این صبح تولد 5 سالگیت. در خواب ناز اینم کارت تولدت اینم داخل کارت تولدت که برای دوستات پر کردیم و براشون بردیم. تم تولدت انگری برد بود که انتخاب شخص خودت بود. بهت گفتم دوست داری تولدت چه تمی باشه گفتی ب...

پسری مامان اخرین روزهای پنج سالگیتو طی میکنیم و اماده برای تولد 5 سالگی. تولد تو امسال یکشنبه بود و ما تصمیم گرفتیم شنبه یعنی شب تولدت جشن بگیریم. و فکر کن که چهارشنبه یعنی سه روز قبل از جشن تولد 5 سالگیت مامان در حال دادن کارت تولد شما به دوستش بود که بابایی بهش زنگ زد و گفت میای خونه خیلی شوک نشو..کیان یکم شیطونی کرده...یعنی سکته کردم تا رسیدم خونه و خب صحنه ای که دیدم این بود...   و بدترین قسمتش...اون خنده شیطنت بار و فاقد هرگونه ندامت و پشیمونی تو بود. از اون بدتر خندیدن های بابا مجید که به نظرش تو خیلی کار باحال و بامزه ای کرده بودی...ولی من نمیتونستم بخندم و وقتی دیدمت گریه کردم. اخه من سه روزمونده به تولد باید ...

پسر بلایی مامان در 20 مرداد 95 یعنی دقیقا در 4 سال و 11 ماه و 12 روزگی برای اولین بار رفتی دندانپزشکی. با اینکه قبل عید دندونهاتو نشون دندونپزشک خودم داده بودم و معاینه کرد و گفت همشون سالمند ولی چند روز پیش موقع غذا خوردن میگفتی دندونم درد میکنه. بردمت پیش خانم دکتر مظاهری که از خوش شانسی تو حدود 7 هفته ایران بودند. دستور عکس داد و یه روز عصر من و تو بابایی رفتیم رادیولوژی تا عکس دندونهای خوشگلت را بگیریم. من نفهمیدم تو همکاری نکردی یا اون خانم رادیولوژیست واقعا بی اعصاب بود چون دعواش شد با تو چون فیلمو که میذاشت تو دهنت تا عکس بگیره وقتی میگفت دهنتو ببند تو فیلمو گاز میگزفتی و اون عصبانی میشد. یبارم بیرونمون کرد از اتاق و ...دیگه خود خانم ...