اسمارتیز

اسمارتیز جز شکلاتهای مورد علاقه تواه و البته من و بابا. ولی ایندفعه اتفاق بدی افتاد و مامانم مهسا را تا حد مرگ حرص داد. وقت بهت میگم سر حد مرگ باورش برات سخته کوچولو ولی اخر شب احساس میکردم همه جونم رفته و حتی نا نداشتم روی پاهام بایستم.

عصر از سرکار اومدم دنبالت و با هم اومدیم خونه. برات پیتزا گرم کردم و تو رو مبل هال نشسته بودی و پلاستیک خریدهایی که از سوپر کرده بودی دستت بود. جعبه اسمارتیزت را دادی که باز کنم و منم برات باز کردم و داشتم باهات حرف میزدم و رنگهای اسمارتیز را جدا میکردیم که قرمزها پیش هم باشند و ابیها پیش هم...یه دفعه جلوی چشمم و تو یه ثانیه یه اسمارتیز قرمز را گذاشتی تو بینیت. داشتم سکته میکردم. اون یکی بینیتو گرفتم و گفتم فین کن ولی بلد نبودی و کشیدیش بالا. واقعا کاری از دستم بر نمی اومد. زنگ زدم مامان منیژه اون میگفت نمیدونه چون تا حالا پسر شیطون نداشته.نمیدونم چطوری لباس پوشیدم و چطوری بهت لباس پوشوندم خاله مهدیس اومد و با هم رفتیم کلینیک کودکان. بعد نیم ساعت تو نوبت بودن رفتیم و خانم دکتر متخصص اطفال گفتند من کاری نمیتونم بکنم. ببریدش پیش متخصص گوش و حلق و بینی. رفتیم بیمارستان و گفتند متخصص گوش و حلق و بینی نداریم. ساعت شده بود 9 شب و منم نگران و دریغ از یه متخصص گوش و حلق و بینی. زنگ زدم بابا مجید. اومد و بردیمت بیمارستان تخصصی کودکان امام حسین. اونجا هم گفتند ما کاری نمیتونیم بکنیم. نمیدونم اگه اسمارتیز راه نفست را بسته بود قرار بود تو این ساعتها چه اتفاقی بیفته. ظاهرا هیچ کس دیگه دلیلی برای کار کردن نداره.

اونجا گفتند ببریدش اورژانس کاشانی و بالاخره 11 شب یه رزیدنت گوش و حلق و بینی شما را دید. گفت که نیست و احتمالا یا از حلق رفته پایین و یا رفته بالا داخل سینوسها. ولی فعلا خطری نداره و باید صبر کنیم اگه بینیت عفونت کرد ببریمت .

خدا را شکر مشکلی پیش نیومد. و تمام شد ولی مامان واقعا ترسید و استرس کشید. خیلی سخت بود مامان خیلی. خیلی ترسیدم.

بهت میگم برا چی اسمارتیز کردی تو بینیت؟ میگی آب بینیم می اومد خواستم بند بیاد

خدا را شکر که تمام شد ولی مامان خیلی ناراحت شدم که تو این شهر وقتی یه اتفاق اورژانسی برای یه کوچولو بیفته هیچ کس حتی بیمارستان تخصصی اطفال هم جوابگو نیست و رسیدگی نمیکنه. فقط میشه دعا کرد خدا همیشه مواظب شماها باشه وگرنه .....