نرم نرمک میرسد اینک بهار...

کیان عزیزم امسال یعنی سال 1391، سال کبیسه بود و 366 روز. ولی اون یک روز اضافه تر هم دلیل نمیشه که ادمها روزهای آخر با کمبود وقت واجه نشند. همه دارند توی شهر تند تند کارها و خریدهاشون را انجام میدند و انگار همه چیز روی دور تند داره پخش میشه.

روزهای آخر سال ما هم اینطوری گذشت....

مامانی از خرید لباس و وسایل دیگه تو روزهای اخر اصلا خوشش نمیاد برای همین همه چیز تا اول اسفند اماده بود و فقط مونده بود خرید گل و شیرینی و آرایشگاه.......

روز 25 اسفند شما با بابا مجید رفتید آرایشگاه. همیشه میبردمت آرایشگاه کودک ولی ماه پیش که بابایی رفته بود پیش آرایشگاه خودش اون بهش گفته بود که الان 20 ساله بابا مشتریشه و با اینکه خیلی کارش خوبه و مشتریهای خاص داره ولی حاضره موهای شما را کوتاه کنه. به شرطی که یک شب برید که خلوت باشه. شب 25 ام اسفند با بابایی رفتید و چیز عجیب برای من این بود که هیچی نگفتی، مثل اقا نشستی و موهاتو کوتاه کردی.. دیگه نمیبرمت پیرایش کودک. اینجا را بیشتر دوست داشتی و واقعا هم موهاتو خوشگل کوتاه کرد. البته پول خوشگل هم گرفت!

اقای نصر(آرایشگر) گفت که نی نی ها از پیشبندهای بلندشون میترسند و برای همین گریه میکنند. پیشبند شما را نبست و واقعا هم تو گریه نکردی ولی بعد شما را با یک لباس پر از مو تحویل داد.

روزهای اخر سال شهرداری همه جا را پر از گل میکنه و شهر خیلی خوشگل میشه. مجتمع ما هم یک عالمه گلهای خوشگل بهاری میکاره و بنفشه های داخل باغچه هم کم کم خوشگل میشند و همه جا بوی بهار میگیره.

بهت یاد دادم که گل میبینی بو کنی و اگه خیلی دلت ضعف رفت نازشون کنی:

رفتیم برای عیدمون و گلدونهامون گل خریدیم:

کیان و خاله تو گلخونه مشتاق.

سراغ باباجون هم رفتیم و براش گل بردیم

حالا که یک پسر کوچولوی بامزه شدی، هرکس که میبینتت حتما یاد بابا جون میکنه و میگه اگه باباجون زنده بود الان با شما بازی میکرد.

اخه بابا جون همیشه با پسر بچه های همسن تو تلفن بازی میکرد و کارهای  بد یادشون میداد!

روحش شاد

در آخرین مراحل خونه تکونی هم سنگ تموم گذاشتی:

مامان جون و بابا هم ماشینهاشون را بردند کارواش و هرگونه خورد و خوراک کیان در ماشین را تا اخر عید ممنوع کردند. بدجنسا!

میلهاتم چک کردی و خلاصه اماده شدی برای سال نو:

هوا هم کم کم داره گرم میششه و تو دوباره کلافه از لباس داری لخت میشی.