کیان قرتی
پسری نمیدونم چرا ولی با اینکه خیلی خیلی موسیقی را دوست دارم و گوش میدم ولی از ادمهایی که این روزها خیلی هم تعدادشون زیاد شده و همش هدفون تو گوششونه خوشم نمیاد.نگو چون پیر شدم. منم جوونتر بودم گوش میدادم و اونموقع ها واکمن داشتیم قد یک کتاب ولی برای مسافرت و موقع خواب بود نه وسط خیابون و تو مغازه و تو دانشگاه و مطب دکتر و دیگه هرجایی که فکر کنی . اول احساس میکنی این ادمه یک جوریه و یکم بعد میبینی که انگار دوتا سیم از گوشاش اویزونه و اونوقت میفهمی که نه صداتو میشنوه و نه حواسش به توئه. بی خیالش میشی و میری.
نمیدونستم تو اینقدر زود همرنگ جماعت میشی....
این ذوق مال لحظه اییه که بابا هدفون گوشیشو در میاره و تو میبینی.
اینم چند ثانیه بعدش. حتما باید موبایلم تو جیبت باشه.
اوه...خدای من!
مو فرفری انگار اینا بر ای گوشت بزرگه ها! هی در میاد.
مطالبی دیگر از این نی نی وبلاگی